วันที่ใจอ่อนล้าท้องฟ้าไม่สดใส
นั่งมองไปไร้ซึ่งทิศทาง
มีเพียงฝันและมีเพียงหวังที่ยังไกล
ในบางครั้งไม่อาจจะทนฝืน
กับค่ำคืนที่ไร้ดวงดาว
ไฟดวงน้อยไม่อาจจะคลายหนาว
ของหัวใจ
กำลังใจที่พอประทัง
ที่เคยมีความหวังก็มาเปลี่ยนไป
วันเวลาไม่อาจฉุดรั้งใจไว้
ในคืนที่ฝนร่วงหล่นจากฟ้า
ได้แต่ภาวนาให้เธออย่าท้อใจ
แม้วันนี้จะโหดร้าย
แม้คำว่ารักยังกัดกินใจ
แต่อีกบ่นานเท่าใดเธอต้องไปให้ถึงฝั่ง
ให้บทเรียนชีวิตต่อเติมพลัง
ก้าวไป
วันที่ใจอ่อนล้าท้องฟ้าไม่สดใส
นั่งมองไปไร้ซึ่งทิศทาง
มีเพียงฝันและมีเพียงหวังที่ยังไกล
กำลังใจที่พอประทัง
ที่เคยมีความหวังก็มาเปลี่ยนไป
วันเวลาไม่อาจฉุดรั้งใจไว้
ในคืนที่ฝนร่วงหล่นจากฟ้า
ได้แต่ภาวนาให้เธออย่าท้อใจ
แม้วันนี้จะโหดร้าย
แม้คำว่ารักยังกัดกินใจ
แต่อีกบ่นานเท่าใดเธอต้องไปให้ถึงฝั่ง
ให้บทเรียนชีวิตต่อเติมพลัง
ก้าวไป
ในคืนที่ฝนร่วงหล่นจากฟ้า
ได้แต่ภาวนาให้เธออย่าท้อใจ
แม้วันนี้จะโหดร้าย
แม้คำว่ารักยังกัดกินใจ
แต่อีกบ่นานเท่าใดเธอต้องไปให้ถึงฝั่ง
ให้บทเรียนชีวิตต่อเติมพลัง
ก้าวไป